The Brother Root JH De Cramme (20-05-2022) report: Marcel & photo credits: Marc Blues Photography info club: JH De Cramme Stekene info artist: The Brother Root © Rootsville 2022

Onder het motto “Stekene Leeft – Meimaand Muziekmaand” worden in de gemeente tal van muzikale evcenementen op poten gezet, onder andere ook in het bekende Jeugdhuis De Cramme. Ik besloot, een dag voor het festival, alvast de sfeer in Stekene te gaan opsnuiven en trok gepakt en gezakt naar De Cramme.

Vanavond  een nieuw trio onder de naam The Brother Root. Dit nagelnieuwe trio haalt inspiratie uit rootsmuziek van de 50's, 60's. So Shake your moneymaker baby !! Mix de helft van the Hometown Gamblers met een vierde ReefRider en je krijgt dit onvervalste trio bestaande uit Guy De Caluwé (contrabas), Fabian Franssens (zang en gitaar) en Jeffrey Thielens (harmonica).

Onze drie jongens steken vooral fijne klassiekers in een nieuw en fris kleedje. Er zaten wat supporters in het zaaltje toen ‘Do Bad Things To Me’ de zaal werd ingeslingerd gevolgd door een knappe versie van ‘Matador’ van Garland Jeffreys en ‘Bad Moon Rising’ van CCR. He geheel zat goed ineen en de contrabas en de snerpende harmonica van Jeffrey deden hun werk zoals het hoort. Gouwe ouwe Johnny Cash mocht ook niet ontbreken met ‘Let the Train Blow The Whistle’ en blues was ook van de partij met ‘My Babe’ van Little Walter. Ik kon het allemaal wel pruimen en het was een gezellige boel.

Van Screaming Jay Hawkins kregen we ‘I Put A Spell On You’ en er werd zelf een tunetje gespeeld uit de Disney film ‘ Jungle Book’ met een knap herwerkte versie van ‘I Wanna Be Like You (The Monkey Song)’. En Walt zag dat het goed was. En de klassiekers bleven uit de instrumenten stromen met ‘That’s Allright Mama’ van Arthur Crudup, ‘Mojo Working’ , alweer CCR met ‘Fortunate Son’ en de geweldige hit van Baccara ‘Yes Sir I Can Boogie’. Niet zoals u zou vermoeden klakkeloos nagespeeld, maar wel aangepast aan de rootsstijl van de boys. Het uurtje was snel om en het optreden werd afgesloten met ‘Ace of Spades’ van Motörhead.

De aanwezigen konden hel allemaal wel smaken, vroegen en kregen een bisser met het mooie ‘Rainbow’. Al bij al toch een zeer fijne set met allemaal gekende songs in een fris kleedje. Leuk werk!

Hierna kwam nog een optreden van “De Molteni’s”.  U niet bekend? Mij ook niet. Deze drie “Sinnekloazeneirs” brengen , uitgedost in de wollen Molteni-truitjes – ooit bekend gemaakt door onze nationale Eddy – een mix van melancholische meezingers en beklijvende ballades. Ik liet dit echter aan mij voorbijgaan en trok huiswaarts, want daags nadien volgde Stekene Blues. C U there folks !!

Marcel